Wij werken veel samen met de provincie Groningen en hebben daardoor te maken met een aantal gedeputeerden. Waar we voorheen vooral veel samenwerkten met Henk Staghouwer, heeft hij door zijn vertrek naar Den Haag het stokje doorgegeven aan Johan Hamster. Johan Hamster is geboren en getogen in Stadskanaal, studeerde filosofie en was meer dan 10 jaar wethouder in Stadskanaal. Sinds januari 2022 is hij gedeputeerde bij de provincie Groningen met onder andere Natuur en Landschap en Landbouw en visserij in zijn portefeuille.

Wat is je favoriete plek in het landschap van Groningen?
“Ik kom natuurlijk uit Stadskanaal. Mijn favoriete plekje is het gebied net voorbij Onstwedde, het Westerwoldse gebied met de riviertjes, rondom Smeerling. Daar wandel ik graag met mijn gezin. Ik houd van het groen en het glooiende. De leegte kan ik ook altijd erg waarderen: alle drukte en het stadse even achter je laten. Dat je echt in de verte kunt kijken en echt in de natuur staat. Ik vind het heerlijk om met mijn gezin te wandelen, te kijken en te proeven. Echt als een rustmoment.”

En buiten je eigen geboortegebied?
“Ik kom graag op de Waddeneilanden. De weidsheid, de rollende golven op het strand, de kinderen die daarvoor wegrennen. Hoewel heel dichtbij, is dat natuurlijk geen Groningen. Maar in Groningen heb je ook hele mooie plekken in het waddengebied. Daar ervaar ik diezelfde rust en weidsheid ook.”

Wat is volgens jou de belangrijkste opgave in het landschap van Groningen voor de komende jaren?
“We hebben natuurlijk een behoorlijke opgave met het programma Bos en Hout, we zijn bezig met waterbergingsgebieden, aan het nadenken over veenoxidatie en er speelt een grote opgave rondom de woningbouw. Hierdoor is er een ontzettende druk op de ruimte. De grootste opgave zit hem in de balans vinden tussen het behouden, versterken en uitbreiden van natuurwaarden, inclusief alle ecologische opdrachten die we hebben, zonder daarbij de economische waarden, specifiek ook de landbouw, te zwaar onder druk te zetten.”

Bij je vorige functie in Stadskanaal zat je in het sociale domein. Die ervaring en kennis neem je natuurlijk mee in je nieuwe functie. Wat kun je aan het landschap meegeven vanuit die ervaring?
“Wat je als bestuurder vooral doet is de vorm van besturen en je eigen karakter meenemen. Natuurlijk neem je je ervaring mee, maar wat ik vooral meeneem is de mensbenadering van het sociale domein. In de landbouwportefeuille bijvoorbeeld kun je het hebben over allerlei maatregelen, maar ik wil ook kijken naar de gezinnen erachter die daardoor geraakt worden. We kunnen ingewikkelde brieven sturen over maatregelen of handhaving, maar we kunnen ook gewoon een persoonlijk gesprek aangaan. Laten we het menselijke aspect niet vergeten. Ik denk dat we meer vanuit het perspectief van de inwoner kunnen denken.”

Wij vinden participatie in al onze projecten ook erg belangrijk, het betrekken van bewoners. Hoe kijk je daar vanuit jouw rol tegenaan?
“Het gevaar vanuit de overheid is dat participatie vaak als sluitstuk wordt gezien. Iets dat nog even afgevinkt moet worden. Ik probeer altijd vroeg in het proces inwoners te betrekken. Hoewel inwoners soms nog wel sceptisch zijn. ‘Jullie hebben het allang besloten’, zeggen ze dan. Ik vind het belangrijk om opgave en omgeving samen te brengen, draagvlak te zoeken en te versterken. Dat vond ik bij het project in het Gorecht heel erg mooi. Hier werd de hele omgeving betrokken; door scholen, bewoners en grondeigenaren zelf ook mee te laten denken en snoeien en opruimen. Het is immers hun gebied. Dat vind ik een prachtige invulling. Als er dan ook mensen zijn die dat willen doen, prachtig!”

Peter Hellinga, Johan hamster en Inge Jongman planten een boom in het Gorecht

“De uitdaging is vaak om het structureel gaande te houden. Wat gebeurt er als mensen ermee stoppen? Wie neemt het over? Als we daar nog eens een goede oplossing voor zouden kunnen bedenken, dan zou dat heel mooi zijn. Het helpt al door vooral te laten zien aan anderen wat je aan het doen bent, door bijvoorbeeld met zijn allen een opruimdag, snoeidag of andere vrijwilligersdag te organiseren. En natuurlijk kinderen en kleinkinderen te betrekken: doorgeven aan de volgende generatie. En altijd zoeken naar hoe je het samen kunt doen. Wat kunnen de provincie, gemeenten en natuurorganisaties doen, wat kunnen de mensen zelf?”

Wat is je toekomstvisie voor het Groningse landschap?
“Visie begint volgens mij altijd met kennis. Ik ben nog aan het leren. Ik leer best snel, maar ik zit er nu 6 weken in. Volgens mij moeten we op zoek naar een inrichting van het Groninger landschap waarbij we samenhang in onze leefomgeving proberen te creëren, met landbouw en andere economische activiteiten. Daarin de balans zoeken, voor werkgelegenheid, en zorgen voor een gezonde leefomgeving voor mens en dier.”

Wanneer vinden we dat het daaraan voldoet?
“Op bepaalde punten hebben we natuurlijk gewoon natuurwaarden te herstellen, beschermen en versterken. Daar moeten we echt wel stappen in zetten. Daar hangen hele concrete doelen aan. Bijvoorbeeld op het moment dat we de oude bossen voldoende bescherming geboden hebben.

Maar breder bekeken is het goed als de vele mooie, bijzondere dieren die we hier hebben een goede plek hebben, de populatie zich op een acceptabele manier ontwikkelt, en dat dat gebeurt in een provincie waar ook gewoon 600.000 mensen goed kunnen wonen en werken, inclusief de agrariërs.”

Wat wil je meegeven aan onze lezers, de bewoners van Groningen?
“Ik vind het altijd heel mooi als mensen tijd en energie willen steken om het voor andere mensen en voor de wereld een beetje beter te maken. Dus dank aan iedereen die zich inspant voor Groningen, de mensen en het mooie landschap!”