We zitten op een prachtige plek aan het water in de omgeving van Onnen. De landschapsbrigade is hier bezig om reuzenberenklauw te verwijderen. Barbara is één van de brigadevrijwilligers die al heel lang bij de landschapsbrigade vrijwilligerswerk doet. Hieronder lees je haar verhaal.
"Als ik maar buiten ben, liefst op een mooie plek, dan maak je me blij"
Hoe kwam je bij ons terecht?
“Het begon bij een vriendin in een bosrijke tuin, waar ik meehielp met het verwijderen van vogelkers. Ik dacht bij mezelf ‘Hee dit is leuk, lekker buiten, niet dat hele precieze.’ Daar wilde ik meer mee doen. Een paar weken later stond er een advertentie van Landschapsbeheer Groningen in de Loeks. Ze zochten vrijwilligers. Dat was in 1999. Toen ben ik naar een bijeenkomst geweest en heb ik me opgegeven.”
“Vanaf toen ging ik 13 jaar lang iedere donderdag op de fiets naar Ruischerbrug* en vanaf daar reed ik mee met voorman Bas. Toen Bas stopte, ben ik ook gestopt. Ik vond het onhandig om zelf naar locaties te gaan, want ik had geen auto. Maar na 3 jaar begon het toch weer te kriebelen en ben ik weer begonnen.”
Waarom doe je (groen) vrijwilligerswerk?
“Ik ben graag buiten, liefst in een omgeving zo natuurlijk mogelijk. Buiten is heel belangrijk voor mij. Laat mij maar lekker buiten bewegen. Beter dan sporten. Ook de sfeer is heel leuk. Het is zoveel meer dan het werk alleen. Bovendien vind ik het belangrijk om leuke en nuttige dingen te combineren. Ik kan niet alleen maar leuk doen, ik moet ook iets nuttigs doen.”
Wat doen jullie voor werkzaamheden?
“We doen eigenlijk van alles: berenklauw verwijderen, maaiwerk, hagen snoeien, harken, bosjes dunnen, takkenrillen maken en aanplant van hagen of bosplantsoen.”
Wat vind je het leukst om te doen?
“Tallen rillen: dan maak je van dat ‘afval’ ook weer iets moois. Goed voor insecten of vogels om in te zitten of voor reeën om achter te schuilen. Wat ook leuk is dat je dan met z’n allen samen met de voorman meedenkt over de uitvoering. Wat kunnen we doen met het afval? Kunnen we hier ook gefaseerd maaien of een klein stukje laten staan? Uiteraard zijn we wel afhankelijk van de opdracht(gever). Ik vind eigenlijk alles wat we doen wel leuk, behalve het snoeien van hagen. Het snoeien is saai werk en het is vaak alleen maar om de boel netjes te maken. Daar heb ik zelf niet zoveel mee. Maar verder… Als ik maar buiten ben, liefst op een mooie plek, dan maak je mij blij. We komen bijna in de hele provincie. Vroeger had ik niet zoveel met het Groningse landschap, maar door dit werk ben ik er heel erg van gaan houden!”
En wat het minst?
“Soms heb ik weleens moeite met wat we doen. Verstoren we de natuur niet te veel? Reuzenberenklauw bijvoorbeeld, een woekeraar en exoot, maar zit soms ook vol met insecten. Meer kennis helpt dan. De reuzenberenklauw halen we nu bijvoorbeeld op een ander moment in het seizoen weg. Voordat de beestjes komen. We ontwikkelen zelf ook steeds meer kennis over dit soort dingen.”
Wat was de meeste bijzondere/mooiste werkdag?/ mooiste werkplek
“Ik vind Fedddema’s plas, pal aan de kust, een hele bijzondere plek. Langgerekte natuurlijke gebieden, met dreigende luchten, ver van alles af. Dat zijn de mooiste plekken. Ook de slaperdijken waar we enige tijd geleden waren vond ik erg mooi. Hoewel het werk op de slaperdijken wel zwaar was, want we moesten steeds over hekjes en ik ben niet zo groot.”
Zou je anderen aanraden om ook aan de slag te gaan als groene vrijwilliger?
“Ik praat er veel over met anderen. Ik noem het vaak gekscherend takkendag, omdat we veel met takken doen. ‘Barbara gaat weer naar takkendag’ zeggen ze dan. Als het aan mij ligt, trek ik iedereen mee. Maar het blijkt toch een stap voor mensen om zoiets te gaan doen. Maar ik denk dan wat zonde als ze die stap niet zetten!”
“Veel mensen denken dat groen vrijwilligerswerk pas kan als je met pensioen bent, maar de meesten van onze groep werk(t)en er gewoon naast. Als je parttime werkt is dat goed te combineren. De donderdag is gewoon heilig. Dat is altijd goed gegaan. Als je ziet hoeveel plezier wij hebben en hoe het gaat; mooier kan niet. Ik vind het ook een leuke organisatie. Ik stop pas als het fysiek niet meer lukt!”
* voormalige locatie Landschapsbeheer Groningen