Tien jaar geleden begonnen de vrijwilligers in Stedum. Ze vonden de begraafplaats te rommelig en besloten de boel zelf aan te pakken. Klaas: "In het begin was het echt puinruimen. Met hulp van Landschapsbeheer Groningen herstelden we toen vooral graven. Hiervoor zijn we elk graf langsgegaan om te kijken of het hersteld moest worden. Het was echt heel veel werk. Nu houden we vooral de paden bij. We zijn met z’n vijven en als er meer hulp nodig is vragen we daarom."
Tijdens het tienjarig bestaan van de vrijwilligersgroep hebben ze veel mooie dingen kunnen doen, zoals het herstellen van het koetshuis en het terugplaatsen van een graf.
Een anonieme donateur schonk tien jaar lang 100 euro per jaar. Dit bedrag was bedoeld voor de restauratie van het koetshuis. Het stond niet per se op de planning om hier iets mee te doen, maar door de jaarlijkse donatie besloten de vrijwilligers om het project door te zetten. "De gemeente Stedum wilde het koetshuis afbreken, omdat er geen financiële middelen waren. Daarom besloten we het heft in eigen handen te nemen. We gingen op zoek naar financiële middelen en daarna aan de slag. Alles werd door eigen mensen uitgevoerd, van de eerste herstelwerkzaamheden tot de fijnere details van de renovatie. Het spitsje van het koetshuis was verdwenen, maar op oude foto’s was die nog te zien. Ik vind het geweldig dat het torentje er nu weer opstaat. We zijn bijzonder trots op wat we met ons team hebben bereikt," vertelt Mannie.
De groep heeft ook twee kinderen hun grafsteen, en daarmee hun naam, teruggegeven. In 2013 werd de Stationsweg in Stedum opgebroken om nieuwe riolering aan te leggen. Daarbij vonden ze een klein grafzerkje, dat iemand als putdeksel gebruikte. Klaas: "Die moest weer op zijn plek. We kwamen erachter dat de steen niet compleet was. Een steenhouwer heeft hem toen hersteld. Er liggen twee kinderen begraven. En het teruggeven van hun naam… ja, dat vind ik gewoon heel mooi."
Mannie: "Wat ik prachtig vind, is als een naam bijna niet meer te lezen is en ik die naam weer terug kan geven door hem zichtbaar te maken. Misschien komt er nooit meer familie langs, maar toch: respect voor de doden, respect voor het verleden."